به گزارش پایگاه خبری بام میبد و به نقل از ترشیز خوان؛ جنگ،جنگ است و فرقی بین نوع جنگ وجود ندارد آنچه مهم است بر اساس نوع جنگ، مقتضیات، روشها و ابزارهای دشمن درجنگ، باید برای مقابله با آن تدبیر کرد
در جنگ نظامی که به مدت هشت سال طول کشید تقریباً آحاد مردم به میدان آمدند که علاوه بر کمک های مالی فراوان در طول این مدت انسانهای مجاهد فراوان جان بر کف به سمت جبهه های حق رفتند یعنی برای مقابله با دشمن تقریباًهمه مسئولین وآحاد مردم آرایش جنگی به خود گرفته و قرارگاه های جنگ و تبلیغات جنگ به صورت هماهنگ به میدان نبرد وارد ونتیجه شد پیروزی.
امروز جنگ اقتصادی و به صورت خاص جنگ ارزی است. چرا بخشی از مردم احساس خطر نمی کنند؟! چرا درصدی همراه با توطئه و نقشه دشمن میشوند؟! می‌گویند چون سرمایه‌مان در حال سوختن و کاهش ارزش است.
سوال این است که آیا جان مهمتر نبود،بالاتر از جوانی و جان سرمایه ای وجود دارد؟ در دوران جنگ نظامی جوانی و جان برای مقابله بادشمن به میدان آمد،چه شده است که در جنگ اقتصادی خطراحساس نمیشود؟ چرا آرایش جنگی برای مقابله صورت نمی گیرد؟
چرا با مسابقه ی خریدِ ارز، دلار، سکه، خودرو و…به پازل دشمن کمک می‌شود؟ جنگ اقتصادی،ارزی باید جدی گرفته شود، قرارگاه هماهنگی باید تشکیل گردد، مواضع تیم اقتصادی باید هماهنگ باشد، با اخلال کنندگان باید به صورت جدی برخورد شود، نقشه دشمن به صورت شفاف و مستدل برای مردم تبیین گردد،سه قوه باید به صورت جدی وارد میدان مقابله شوند،راه مقابله توجه همگان به این موضوع است. برخی افراد نباید فقط به فکر منافع خود در این دوران سخت باشند و مردم را نادیده بگیرند
نویسنده : غلامرضایی
