مواد لازم:
برنج ریزه 1 کیلوگرم
شکر 2 کیلوگرم
آب 20 لیوان
زعفران به میزان لازم
کره 100 گرم
روغن مایع 100 گرم
خلال بادام به میزان دلخواه
هل 6 دانه
گلاب 1 استکان
طرز تهیه
برنج ریزه را پاک کنید سپس چند ساعت و یا از شب تا صبح بدون نمک، خیس کنید.
مقدار زعفران بستگی به مرغوبیت آن و رنگ پذیری شله زرد دارد بنابراین در مواد اولیه مقدار زعفران مصرفی قید نشده است چون میزان رنگ شله زرد به دلخواه است ولی معمولا شله زرد بایستی زرد میانه ای باشد یعنی نه خیلی پر رنگ و نه خیلی کم رنگ باشد. زعفران را در فلاسک و یا در قوری دم کنید.
هل را بشویید و با هاون بکوبید. سپس آن را در فلاسک یا قوری دم کنید.
خلال بادام آماده را هم می توانید از عطاری تهیه کنید و هم می توانید مغز بادام با پوست را در آب جوش بگذارید وقتی یک جوش زد از روی حرارت بردارید و نیم ساعت بعد می توانید پوست آن را به راحتی جدا کنید. سپس آنها را با کارد تیز به خلال های ریزتز تقسیم نمایید.
توجه داشته باشید که آبی که برنج را با آن خیس کرده اید دور نریزید، برنج را با آبی که در آن خیس شده است به علاوه 20 لیوان آب در قابلمه بزرگی ریخته و بگذارید یک جوش بزند سپس زعفران دم کرده را روی آن ریخته درب قابلمه را بگذارید. حرارت را خاموش کنید و اجازه دهید چندین ساعت و یا یک شب تا صبح در همین حالت بماند صبح خواهید دید که حجم برنج زیاد شده آن را روی حرارت متوسط بگذارید و اجازه دهید کمی غلیظ شود.
اگر آب شله زرد زیاد است شکر را به صورت خشک بریزید ولی اگر آب آن کم بود شکر را در کمی آب روی حرارت بگذارید تا به جوش آید سپس آن را به شله زرد اضافه کنید.
شله زرد را هم بزنید کره، روغن مایع و خلال بادام را به آن اضافه نمایید. حرارت بایستی متوسط و ملایم باشد تا شکر به خورد برنج رود در این زمان رنگ شله زرد را با زعفران تنظیم کنید اگر کم رنگ است مجددا کمی زعفران را دم کنید و در شله زرد بریزید.
می توانید از عرق هل استفاده کنید و یا از هل دم شده ای که در بالا توضیح داده شد برای خوش طعم کردن شله زرد استفاده کنید.
هل و گلاب را در یک ربع آخر پخت اضافه کنید تا بو و طعم آن از بین نرود.
شله زرد باید به اندازه ای روی حرارت بماند تا جا بیفتد به صورتی که آن قدر شل نباشد که آب بیندازد و آنقدر سفت هم نباشد که همینکه در ظرف بریزید ترک بخورد. پس از جا افتادن شله زرد اجازه دهید کمی سرد شود و آنها را در ظرف های دلخواه بریزید. معمولا اگر ظرف شله زرد تک نفره باشد از ظرف های تخت استفاده می کنند و روی آنرا با دارچین و خلال پسته تزیین می کنند.
این روش پخت برای نذری و جمعیت زیاد مناسب و به صرفه است.
منبع: www.yadbegir.com – حوریه گیفانی