پایگاه خبری بام میبد

بام میبد : در صبح روز جمعه با گروه لیدر محلی میبد به سرپرستی قدرت الله کارگر ، مرد میانسالی که می گوید سواد چندانی ندارد اما عشق او به نقاط دیدنی و اماکن تاریخی شهرش او را برانگیخته است تا با کنکاشی که در باره شهر خود می کند ، به آموزش افراد برای راهنما و لیدر شدن نیز با بهره گیری از اساتید در این حوزه بپردازد، همراه بودیم .

این گروه متشکل از عده ای از جوانان است که دغدغه آن را دارند تا در باره شهرشان بیشتر بدانند تا در مواقعی که گردشگران و توریست های ایرانی و خارجی پا به دیارشان می گذارند حرفهای زیادی برای گفتن از جای جای آن داشته باشند .

اعضای گروه درصدد هستند ، میبد این شهر چند هزار ساله را که شاید تنها نام های اندکی از محلهای دیدنی آن نظیر دژ استوار نارین قلعه ، چاپار خانه ، کاروانسرای شاه عباسی ، یخچال میبد ، کبوتر خانه برای همه آشنا است ، به همگان نشان دهند که این شهر به جز این مکانهای دیدنی ، اماکن تاریخی دیگری نیز دارد که می تواند ساعتها گردشگران به تماشای خود وا دارد و چشم هایشان را شگفت زده و زبانشان را به تحسین بگشاید.

قلعه مهرجرد از جاهایی بود که مورد بازدید قرار گرفت ، قلعه ای که روزگاری محل ذخیره محصولات کشاورزی مردم این محله بوده است و سندی هم برای انباری قدیمی خود دارند، اکنون به دست فراموشی سپرده شده است و کلیددار آن اداره میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری است که به گفته یکی از اهالی آنجا تنها در زمان عید نوروز ماموری اینجا گمارده می شود و به اصطلاح قلعه محل بازدید گردشگران و توریست ها قرار می گیرد ، البته اگر لیدر های همراه گردشگران به یادشان باشد که این قلعه هم وجود دارد.

البته باید گفت ، ساختمان قلعه به شکل قدیم آن نیست و قسمتهایی از آن دچار نابودی شده است و در ارتباط با تاریخ آن باید گفت که تاریخچه دقیقی از آن وجود ندارد ، ولی مردم آن زمان ساختمان آن را طوری ساخته اند تا محصولاتشان از آفت سرما و گرما و شرایط محیطی در امان بوده و مدتها سالم بماند.

این قلعه بیش از 200 اتاق دارد که در آن خمره هایی دیده می شود که در آن گندم و جو و… نگه می داشتند و زمانی که جنگ می شده پناهگاه مردم بوده است که در طبقه بالا و در برج پناه می گرفته اند.

مکان دیگری که اعضای گروه در آن جا ایستادند تا ضمن بازدید تصویری یادگاری هم بگیرند ، میدان آب انبار و بادگیر بر سر راه بخش بفروئیه شهرستان میبد بود که باید گفت و افسوس خورد که محلی که نه تنها چشم گردشگران بلکه نگاه هر فردی که در این شهر هم ساکن است ، به خود جلب می کنند ، متاسفانه مورد بی توجهی مسئولین و مردم قرار گرفته است ،سطح آن آن چنان از آشغال و گرد و خاک پوشیده است که گویی مدتهاست کسی پا به میدان نگذاشته است .

بافت تاریخی بفرو محلی بود که چند ساعت گروه را به بازدید از آن مشغول کرده بود و در هر کجا قدم می گذاشتی جز افسوس خوردن به حال میراثی که به فراموشی سپرده شده است ، نبود .

تنها در مکانهایی که مورد استفاده قرار می گیرد نظیر قسمت زمستانی مسجد جامع بفروئیه که بیشتر در زمستان مورد استفاده قرار می گیرد ، موزه نیکوکاری بفروئیه که تا به حال استفاده  های مختلفی از آن شده است و مغازه ای که در بافت تاریخی دایر بود و اثری از رسیدن به آن بنا ها و مرمت آنها دیده می شود ، در بقیه جاها به گونه عمل شده است که جز محلی برای آشغال ریختن نیست .

بنای بعضی از خانه هایی که در بافت تاریخی بود از نظر استواری و شیوه ساخت ، چنان همگی را شگفت زده می نمود که آه از نهادشان بر می آمد ، چرا که می شود با بازسازی و مرمت در طول سال هم محلی برای بازدید توریست ها و گردشگران باشد و هم جایگاهی برای بارانداز آنها که جز چند ساعتی ار در میبد سپری نمی کنند و اگر لیدر های همراهشان یادشان بیفتد ، شاید آنها را برای بازدید به این بافت بیاورند ، در صورتی که با رسیدن به این بافت پر عظمت و با پیشینه چند هزار ساله می توان بر رونق و درآمد زایی آن افزود.

گفتنی است دربازدید از بافت تاریخی و گردشگری بفروئیه ، اعضای شورای این شهر، آقایان سید رحمان موسوی رئیس شورای شهر بفروئیه ، سعید علیزاده و جمال احمدی همراهی صمیمانه ای با اعضای گروه داشتند و راهنمایی بودند که گروه را با مکان ها و خانه هایی که در این بافت است و روزگاری برای خود آمد و شدی داشت ، آشنا نمودند.

بعضی ازاین خانه ها محل سکونت عیان این بخش بوده است چرا که در خود فضاهایی را جای داده که به اصلاح ویژگی خانه های عیان نشین در آن زمان بوده است .

در اتاقی از یکی از خانه های حوضی در وسط قرار داشت که گویا در تابستان دور تا دور آن جمع شده به همنشینی و گفتگو با هم و خوردن تنقلات می پرداختند.

موسوی رئیس شورای شهر بفروئیه با اشاره به میدان آب انبار و بادگیر که قدیمی بوده و مورد بازسازی قرار گرفته و مکانی نمادین است ، بیان داشت : این میدان جزء بافت تاریخی نیست ، ما وظیفه نگهداری از بافتی داریم که از لحاظ تاریخی برای ما تعیین شده است ، اما در این بافت، هیچ کس ازاداره میراث گرفته تا مالکان وظیفه ای در رسیدگی به آن در خود نمی بیند و جمعیتی در آن زندگی نمی کند و محلی یرای نگهداری گاو و گوسفند شده است و ما با صحبتی که با مالکین داشتیم ، بافت را تخلیه نمودند.

وی افزود : میراث هزینه ای بابت بازسازی و مرمت این بافت نمی پردازد و بیم آن می رود که با بارندگی و حوادث طبیعی این بافت تخریب شود.

رئیس شورای شهر بفروئیه در ادامه به اماکن دیدنی بافت تاریخی نظیر مسجد جامع ، خانه کدخدا ، مسجد علی ، خانه سید احمد و خانه حاجی در اشاره کرد که سالی یک بار مورد تعمیر از طرف میراث قرار می گیرد و آنهم جزئی تعمیر می شود و بقیه اش به حال خود رها می شود.

اما باید گفت که در حال حاضر بعضی از خانه های این بافت مانند بافتهای دیگر محل سکونت افاغنه و افراد غریبه می باشد و کمتر مردم خود میبد در آن زندگی می کنند مانند خانه ای که از آن بازدید شد و پیرزنی ساکن آن بود با دیدن ناگهانی اعضای گروه هم متعجب شده بود و هم خوشحال که به او سر زده اند و با ظرفی از پسته پذیرای اعضای گروه گردید.

قدرت الله کارگر در سایه حمایتی که اداره میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری میبد ، بخشداری ها و به خصوص بخشداری بفروئیه و بخشدار این بخش محمد اسماعیلی و بخشداری مرکزی میبد از او به عمل آورده اند و چشم به حمایتشان دارد ، قدم در راه تشکیل گروه لیدر محلی نهاده است و می خواهد در سایه همراهی که با او می شود ، فعالیت گروه تا عید نوروز در قالب بازدید و آشنایی با اماکن دیدنی شهر ادامه پیدا کند و بعد از آن با مجوزی که به اعضای باقی مانده در گروه که واقعا شیفته کار لیدر و راهنما بودن گردشگران هستند ، داده می شود ، شاهد بودن گروه محلی لیدر به صورت پایدار و ثابت در شهرمان میبد باشیم .