[box type=”shadow” align=”” class=”” width=””]یکی از رسوم در ایام نوروز پختن انواع غذاها با ویژگی‌های خاص است که آش شنبه اول سال، از جمله این سنت‌های دیرینه است که در میان بسیاری از ایرانیان در استان‌های مختلف به چشم می خورد.[/box]
به گزارش خبرگزاری(ایسنا)، منطقه قم، مردم خراسان، یزد، کرمان، قم، کردستان و حتی برخی از استان‌های شمالی و جنوبی و سایر استان‌ها نیز هر یک به گونه‌ای این سنت دیرینه را به یادگار برده اند.
آش رشته شنبه اول سال غالبا با رشته طبخ می شود، رشته‌هایی که در قدیم به طور سنتی تهیه می‌شد در این آش مخصوص، به نیت به دست آمدن رشته کار در طول سال به کار می رفت.
در بسیاری از روستاهای قم و در میان مردم قدیمی هنوز این سنت دیرینه وجود دارد. حاجیه فاطمه خانم یکی از پیرزن‌های قدیمی قم است که می گوید بیش از 60 سال است که به خاطر دارد مردم شنبه اول سال که می‌شود آش می پزند.
او که اصالتاً یزدی است اما سالهاست که در قم زندگی می کند مشابهت‌هایی را در پخت آش رشته شنبه اول سال میان مردم قم و یزد می بیند.
او می گوید ما رسم داریم هر یک از حبوبات آش را به تعداد 366 عدد که روزهای سال است در دیگ بیندازیم و در پاک کردن این حبوبات دعا و سوره‌های کوچک قرآن مانند حمد و توحید را می خوانیم تا خدا عاقبت ما را به بهترین شکل در آن سال رقم بزند و قرآن پشتیبان ما باشد.
به نظر می رسد ایرانیان متدین، بسیاری از آئین‌های باستانی خود را با دیدگاه‌های اسلامی عجین ساخته اند و به بسیاری از سنت‌های زیبای خود رنگ معنوی بخشیده اند.
ایرانیان پس از طبخ این آش آن را به طبیعت می بردند و همسایگان و آشنایان را نیز در خوردن این آش سهیم می کردند.
در بسیاری از سنت‌های ایرانیان در نوروز باستانی، صله رحم، دید و بازدید و جویا شدن از احوال یکدیگر دیده می‌شود.حتی در خوردن آش شنبه اول سال نیز مساله اطعام و بخشندگی وجود دارد.
در سفرهای خود به بسیاری از استان‌های کشور وقتی از آش شنبه اول سال می‌پرسیدیم مردم اتفاق نظر دارند که شنبه اولین روز هفته است و برای اولین شنبه سال نو، سنت‌های زیبایی وجود دارد که مردم در دل این آئین‌ها، از خداوند می خواهند تا سرنوشت و تقدیر آنها را به شکلی زیبا هدایت کند و پیروزی و موفقیت را به آنها ارزانی بخشد.
و حالا در کنار خانواده‌ای که آش شنبه اول سال را برای مهمانان خود آماده می کنند از خدا می خواهیم سالی خوب همراه با معنویت و بهروزی به ما عطا نماید….
