بررسی‌ها نشان می‌دهد پدرانی که به لحاظ احساسی با فرزندان‌شان رابطه نزدیکی دارند، کمتر احتمال دارد فرزندانی مبتلا به مشکلات رفتاری تربیت کنند.
به گزارش ایسنا، نتایج بررسی محققان دانشگاه آکسفورد حاکی از آن است که ارتباط احساسی پدر و الفت او با کودک تاثیرات بسزایی در جلوگیری از شکل گرفتن مشکلات رفتاری در فرزند دارد.
به گفته محققان انگلیسی، یافته‌های به دست آمده در این بررسی تاکید می‌کند جنبه‌های احساسی و روان شناختی روابط نزدیک پدر با نوزاد می‌تواند تاثیرات جدی در رفتارهای کودک در سنین بالاتر داشته باشد. همچنین مدت زمانی که پدر صرف امور خانه یا مراقبت از کودک می‌کند این تاثیرگذاری را ندارد.
در این بررسی محققان انگلیسی، از والدین ۱۰ هزار و ۴۴۰ نوزاد که تنها هشت ماه داشتند، درخواست شد به پرسشنامه‌هایی در مورد سلامت روان خود و فرزندشان، دیدگاه‌شان نسبت به وظیفه پدری – مادری، مدت زمان اختصاص داده به مراقبت از کودک و روند رشد و رفتار کودک، پاسخ دهند. همچنین این اطلاعات مجدد در سن ۹ و ۱۱ سالگی برای بیش از ۶۰۰۰ کودک جمع‌آوری شد.
نتایج به دست آمده حاکی از آن است پدرانی که در ارزیابی واکنش‌های احساسی به فرزندان‌شان امتیاز خوبی کسب کرده و از داشتن نقش پدری احساس امنیت می‌کردند، صاحب فرزندانی بودند که ۲۸ درصد کمتر از کودکان دیگر دچار مشکلات رفتاری هستند.
به گزارش ایسنا به نقل از روزنامه ایندیپندنت، همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد رابطه نزدیک پدر با کودک می‌تواند تاثیرات فاکتورهایی همچون افسردگی مادران را که در بروز مشکلات رفتاری در کودک نقش دارد، کاهش دهد.
