بام میبد : بعد از اتمام جلسه و زمانی که ، قصد انتشار آنچه را که در آن نشست برگزار شده بود و بر روی کاغذ آورده بودم ، داشتم هر چه با خود فکر کردم ، دیدم چیزی که در آن جلسه که مرتبط با مشکلات مردم شهر میبد باشد ، بر روی کاغذ نیست چرا که آنچه در جلسه مطرح شد و همچنین شروع پرسش خبرنگاران نیز مرتبط با مباحث سیاسی بود و کمتر به مسائل شهر میبد پرداخته شد.
صحبت و بحثی در خصوص مسائل اساسی شهر چون بهره برداری که می توان از انرژی خورشیدی نمود و یا جلوگیری از آبیاری های غرقابی که در سطح شهر می شود ، آموزش آبیاری صحیح به کشاورزان که عادت به روش آبیاری به سبکی دارند که در مقابل اندک هزینه ای که برای آبیاری می پردازند و خود نمی دانند ، چگونه این آب را به هدر می دهند به طوری که همه می دانیم ، نفقه ای که برای یک ساعت آبیاری پرداخت می شود ، خیلی ناچیز تر از قیمت واقعی آب است.
هیچ کس حرفی در مورد کارخانه های زیادی که در میبد وجود دارد و باز ما شاهد نرخ بالای بیکاری در شهر هستیم ، بر زبان نیاورد و در عین حال کارگران غریبه ای که به مدد کارخانجات در شهر آمده اند و این خود باید شاهدی بر نشان دادن رشد منفی بیکاری در شهر باشد.
از اعتراض کارگران سخن گفته شد ، اما هیچ کس نگفت ، گروهی متخصص و آشنا به کار داشته باشیم که به این موارد رسیدگی کنند و مطالعه شود ، شاید که این کارخانه استفاده ابزاری از کارگر برای کم کردن مالیات و یا هزینه آب و برق کرده باشد.
بعضی از کارخانه ها ، شاید زیان از سود کرده باشند اما زیان ده نبوده اند ، چون قبلا از آب و برق سوبسید دار وتا حدودی رایگان استفاده می نموده اند و سود های هنگفتی می خوردند به طوری که در ظرف یکسال ، کارخانه دیگری در کنار آن می زدند در حالیکه در اقتصاد سالم و با سود منطقی حداقل چند سال طول می کشد تا بدهی های در طول تاسیس کارخانه به بانکها و اشخاص پرداخت شود تا بتواند کارخانه دیگری تاسیس کند.
صحبت ازمشکل در پرداخت مالیات یکی از شرکتهای صنایع دستی در شهر شد اما به این پرداخته نشد با وجود پرداخت سهم حق بیمه کارفرما از طرف دولت باز مشاهده می شود که بعضی از کارگران بیمه نیستند.
