رسانه های میبد تصمیم گیرنده در امور مردمی هستند که نیاز به رفاه ، آسایش ، نشاط اجتماعی و… دارند.
شهر میبد شهری است با جمعیتی حدود ۱۰۴ نفر و در ۵۰ کیلومتری شهر یزد واقع شده است.
این شهرستان با اینکه به شهری صنعتی معروف است و خیل عظیم اتباع بیگانه و مهاجرین از شهرهای دیگر در سایه اقتصاد آن شغل دارند و زندگی می گذرانند اما عموم مردم این شهر با نانی بخور و نمیر و با سیلی صورت خود را نگه داشتن زندگی می کنند.
شاید دلیل این امر بعضی از افرادی باشند که با وجود سیاست های محافظه کارانه مسئولین شهر به نوعی با دایر کردن یک کارخانه وبا شگردهایی که به کار می برند در ظرف چند سال به سرمایه های هنگفتی دست می یابند که یا آنچه به دست آورده اند ، کارخانه ای دیگر را بنیان می نهند و یا به ساخت و ساز های تجاری با بستری برای آنها فراهم می شود ، می پردازند وهر سال نسبت به سال قبل با دارایی بیشتر و مساعدت هایی که مسئولان شهر از آنها طلب می کنند عنوان خیری را نیز به یدک می کشند.
در این میان کارگران کارخانهها هستند که درعین حالی که با حقوق های بخور و نمیر دست و پنجه نرم می کنند اما تنها دلخوشی آنها این است که با پس انداز و گرفتن وام بلاخره یک اتومییلی زیر پا دارند و خانه هایشان نیز با چشم و هم چشمی های موجود مبله شده و رفاه نسبی دارند.
اما در این میان افراد بیکار جامعه و افراد دارای شغل آزاد با تلاطمی که اقتصاد کشور پیدا کرده عموما زندگی سختی را می گذارنند.
فاصله طبقاتی ایجاد شده و رو به افزایش میان اقشار مختلف شهر میبد می تواند به مدد رسانههای مهم و ارزشی شهر روند کاهشی داشته باشد اما متاسفانه آنها که با مسئولین ارشد شهرستان ارتباط دارند کمتر به این موضوعات می اندیشند.
آنها با ارتباطی که دارند هزینه رسانه های خود را با داشتن چند کارمند تامین می کنند آن هم در زمانی که هزینه بیرون آوردن یک روزنامه و داشتن یک سایت از توان یک فرد عادی خارج است و اگر هم فردی صاحب سایت و نشریه شده با خون جگر شده است.
البته شاید رسانه های مذکور این متن را بخوانند شاکی شوند اما با یک حساب سرانگشتی هر فردی را می تواند به این نتیجه برساند.
اگر وابستگی مالی را کتمان کنند اما به خاطر رابطه داشتنهایی که به آن افتخار می کنند چه جوابی دارند .
هیچ خبر و گردهمایی از آنها پوشیده نیست ، در حالی که هیچ جا نیستند و کمتر برنامه های دولتی را پوشش خبری می دهند ، اما هر جا حوزه سیاسی آنها حکم می کند حضور دارند و از همه مهمتر اینکه نظراتشان بر انتخاب مسئولان شهر با مایه گذاشتن ازامام جمعه محترم شهرستان اعمال میکنند.
یک روز در تعیین رئیس بیمارستان یک روز در برگزاری مراسم ها و یک روز ….
هر برنامه و نشستی اگر آنها بخواهد اولین برنامه و نشست است ، میز خدمت برپا شده در مسجد ۱۲ امام فیروزآباد که فقط خودشان خبر داشتند در نظر آنها اولین نشست است چون پوشش خبری نداده اند جلسات پرسش و پاسخ مردم با مسئولان را که در جاهای دیگر شهر برگزار شده است.
و…
در مجموع باید منتظر بود و دید این رویه تا کجا و تا چه زمان می تواند ادامه پیدا کند چون بارها به این موضوع ها در فضاهای مجازی و در تماس با روابط عمومی استانداری یزد گوشزد شدد، اما گوش شنوایی نیست .
با سلام و درود
ان شاءالله که این نظر را بازتاب می دهید
در مواردی که در متن ادعا شده، حقیقت آن را به خدای خود واگذار می کنیم که ناظر بر اعمال و رفتار ماست
در مورد اطلاعرسانی هم باید ذکر شود که همین نشست میز خدمت چند روز قبل در تمامی کانال های میبدما به صورت پوستری اطلاعرسانی شد و در ادامه تاکید بر آن، روز یکشنبه نیز در سایت و در تمامی کانال های میبدما، در ایتا، تلگرام، سروش و اینستاگرام اطلاع رسانی شد و طبیعتا با رصدی کوتاه از اجرای ان مطلع می شدید…
این موضوع نشان می دهد اشراف اطلاعاتی یک خبرنگار بر مسائل شهر میزان پوشش وی را تا چه حد تحت تاثیر خود قرار می دهد
و العاقبه للمتّقین
با سلام و تشکر
فعالیت هر رسانه ای نیاز به مجوز دارد و تا مجوز سایت رویت نشود اجازه حضور در جلسات خبری را ندارد شماره تلفن پایگاه خبری بام میبد به عنوان رسانه به فرمانداری و دیگر ادارات شهرستان برای اطلاع رسانی داده شده متاسفانه در این ارتباط و در ارتباط با بسیاری از برنامه ها هیچ تلفن و پیامی دریافت نشده است .
پوشش خبری برنامه های شهرستان در سایت بام میبد مشخص است و نیاز به گفتن نیست در ضمن حق هر رسانه ای است که از برگزاری نشست های خبری و مراسم ها در سطح شهر آگاهی داشته باشد اگر اطلاع رسانی نمی شود بر می گردد به رابطه های موجود نه ضعف رسانه