ادیت ثانویه یا Post-processing امروزه جزء لاینفک حرفه عکاسان شده است. چرا که با این کار می توان از حداکثر ظرفیت و پتانسیل دوربین DSLR استفاده کرد. پس لازم است که برای ادیت ثانویه، کار با نرم افزار های مربوط را یاد بگیریم؛ اما کدامیک؟

تا مدت ها پیش، یکه تاز این عرصه، برنامه Photoshop بود. اما شرکت عظیم ادوبی برنامه دیگری به نام Lightroom را با ویژگی های مختص خودش عرضه کرد. حال باید بررسی کرد که کدامیک از این دو مناسب ما است؟
البته اگر توانایی این را دارید، در سطح حرفه ای بهتر است که با هردو برنامه کار کنید.

مزایای Photoshop

فوتوشاپ، اسب چابک حرفه ادیت عکس به حساب می آید: قدرتمند است، مشهور است، و در عین حال اگر کار با آن را بلد نباشید، شما را در خود می بلعد. از سال ۱۹۸۸ میلادی که فوتوشاپ عرضه شد، پله های ترقی را یکی یکی طی کرد و امروز صاحب پادشاهی ادیت عکس است.
برترین ویژگی این برنامه، شناور و آزاد بودن قابلیت پلاگین های آن است، که دست کاربران و طراحان را برای طراحی و افزودن گزینه های جدیدتر به برنامه باز می گذارد. متعادل کردن میزان نوردهی، حذف و کراپ عناصر اضافی، افزودن انواع افکت های مختلف، خروجی گرفتن انواع فرمت های مختلف تصویری، تبدیل یک عکس به عکسی کاملا متفاوت، و بسیاری از اعمال دیگر، مزایایی است که فوتوشاپ در اختیار کاربران قرار می دهد.

اما مزیت آخری که گفته شد، چیزی است که موجب درخشش فوتوشاپ می شود. فوتوشاپ برنامه ورز دادن و دست کاری عکس ها، به کمک صدها ابزار و پلاگین برای تبدیل آن به مضمون دلخواه است. برخلاف آنچه ممکن است متصور باشید، فوتوشاپ چیزی بسیار فراتر از یک برنامه تنظیم کننده عکس است.
یکی دیگر از ویژگی های بسیار خوب فوتوشاپ، لایه هایی است که می توان به کمک آنها هریک از تغییرات و افکت ها را دسته بندی کرده و بر روی قسمت های مختلف عکس اعمال کرد. و این ویژگی در برنامه لایتروم وجود ندارد، و هر تغییری بصورت مستقیم بر روی عکس پیاده می شود.

همچنین برای این برنامه، به دلیل شهرت و فراگیری بیش از حدی که دارد، طیف عظیم و گسترده از منابع آموزشی وجود دارند که امکان یادگیری آن را از کاملا مبتدی تا کاملا پیشرفته را به راحتی فراهم می کنند.
اما نکات دیگری نیز در فوتوشاپ برقرار هستند. بطور مثال عکس ها پس از ادیت بصورت عادی بر روی عکس اصلی و اولیه ذخیره می شوند، که در این صورت عکس اصلی بطور کامل از بین می رود. که برای جلوگیری از این اتفاق باید عکس ادیت شده را بصورت جداگانه ذخیره کرد. همچنین می توان عکس های ادیت شده را با فرمت اصلی برنامه یا همان PSD ذخیره کرد. در این فرمت، تمام افکت های اعمال شده بر روی عکس ذخیره می شوند و می توان در آینده باز به سراغ عکس آمد و افکت ها را تغییر داد و یا افکت های جدید اعمل کرد. البته این نکته را باید در نظر داشت که این فرمت حجم بسیار بالاتری را نسب به فرمت های رایج عکسی اشغال می کند.
از طرف دیگر، فوتوشاپ در مدیریت عکس ها بسیار ضعیف عمل می کند. در واقع قدرت این برنامه در ادیت یک عکس واحد است. بطور مثال در نظر بگیرید که در یک گردش یک روزه، با دوربین خود چند ده عکس مختلف گرفته اید، و پس از بازگشت به خانه، قصد ادیت تمام این عکس ها را دارید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که تمام عکس ها را به کامپیوتر انتقال دهید و سپس تک تک آنها را به ترتیب ادیت کنید. مسلم است که این کار بسیار حوصله بر و طاقت فرساست.

مزایای Lightroom

بطور خلاصه و کلی، لایتروم در نقاطی که فوتوشاپ ضعیف عمل می کند قوی وارد می شود، و بالعکس، در جایی که لایتروم ضعیف باشد، فوتوشاپ در آنجا قدرتمند است. و طبق همین قانون کلی می توان به این نتیجه رسید که اگر فوتوشاپ نیاز های شما را برطرف نمی کند، بهتر است به سراغ لایتروم بروید. اما ببینیم این نقاط ضعف و قوت کجا هستند.

لایتروم بسیار برای دسته بندی و مدیریت عکس ها مناسب و کارامد است. هنگامی که شما دوربین DSLR خود را به کامپیوتر متصل می کنید، برای استفاده از عکس ها دو راه دارید: یا از My Computer وارد درایو دوربین می شوید، و یا به کمک نرم افزار مخصوص دوربین این کار را انجام می دهید. اما لایتروم بطور خودکار این کار را انجام می دهد. تنها کافی است که شما آدرس فولدر عکس های تان را به برنامه بدهید تا تمام عکس ها را وارد و دسته بندی کرده، و در صورت نیاز فرمت شان را تغییر دهد.

هنگامی که عکس ها وارد برنامه شدند، بصورت خام در برنامه باقی می مانند. لایتروم برای مدیریت و دسته بندی عکس ها از قابلیتی به نام ٜکاتالوگ ٝ بهره می برد. کاتالوگ یک ویژگی هوشمند است که آدرس اصلی تمام عکس های وارد شده به برنامه را در خود ذخیره می کند. بنابر این هرگاه که شما وارد لایتروم بشوید، تمام مجموعه عکس هایتان را که در هر زمانی اضافه کرده اید، در دسترس خود دارید.
و از این مهم تر، کاتالوگ تمام افکت ها وتغییرات اعمال شده بر روی هر عکس را نیز در خود ذخیره می کند، و هرگاه که شما عکسی را که قبلا ادیت کرده اید را بخواهید باز کنید، کاتالوگ ابتدا تغییرات را اعمال می کند و بعد عکس را به شما نمایش می دهد.
این امر از دو جهت بسیار ارزشمند است. یکی اینکه شما همیشه عکس های خود را بصورت خالص و همانطور که با دوربین گرفته اید در اختیار دارید، و هم اینکه کاتالوگی که همه ی این اطلاعات را در خود ذخیره می کند، تنها چند مگابایت حجم می گیرد. بنابر این تنها حجمی که از شما گرفته می شود، حجم عکس های اصلی تان است. در نتیجه لایتروم ویژه ادیت عکس ها بصورت جمعی است. برای مثال شما می توانید در یک حرکت بطور همزمان نوردهی ۱۰۰ عکس را تنظیم کنید.

نکته دیگر این است که لایتروم مختص تنظیم عناصر عکس همچون نوردهی و غلظت رنگ و تعادل سفیدی و غیره است، و اصلا برای دست کاری و تغییر کلی عکس، بر خلاف آنچه فوتوشاپ در آن مهارت دارد، مناسب نیست. لایتروم ۹۵ درصد نیاز های اساسی یک عکاس برای ادیت ثانویه را مرتفع می کند.
اما از طرف دیگر لایتروم یک نقطه ضعف اساسی دارد: محیط کار.
این بدین معنا نیست که محیط لایتروم خوب طراحی نشده است، بلکه نکته آن ٜمتفاوت بودن ٝ آن است. و این تفاوت به حدی است که اگر شما بخواهید از فوتوشاپ به لایتروم مهاجرت کنید، ممکن است شما را اذیت کند.
در فوتوشاپ همه چیز خیلی ساده در دسترس قرار گرفته است و شما به راحتی از ابزار ها استفاده می کنید، اما در لایتروم اوضاع متفاوت است و ممکن است در آغاز شما را اندکی گیج کند.
و نکته دیگر اینکه یادگیری لایتروم، بدلیل سادگی ای که دارد، بسیار راحت تر فوتوشاپ است.

حرف آخر
با توجه به تمام مواردی که گفته شد، اینکه شما کدامیک از این دو را برگزینید، کاملا بستگی به نیازتان دارد. فوتوشاپ برای کار کردن و عمیق شدن و دست کاری عکس ها مناسب است و تمرکز دارد، و لایتروم هم برای تنظیمات اولیه عکس ها و البته بصورت سازماندهی شده و جمعی مورد استفاده قرار می گیرد. بنابر این اگر شما عکاس هستید و نیاز دارید که عکس های تان بصورت سریع و ساده دستی به سر و رویش کشیده شود، بهتر است که به سراغ لایتروم بروید.

منبع :

محمدامین سعادت-بخش دانش تبیان

www.makeuseof.com

---