شهردار میبد عصرچهارشنبه دراین همایش با اشاره به مشکلات رفوژ خیابان امام وو مسدود شدن مسیر خیابان مسجد جامع گزارشی از پیگیری های انجام شده برای باز شدن این داد و از برگزاری این همایش و پیگیری های اهالی کوی مسجد جامع و انجمن برگزار کننده همایش در حوزه گردشگری و مسائل فرهنگی تشکر کرد.
علیرضا نقوی در ادامه تصریح کرد: باید اندیشید که چقدر برای میبد وگردشگری آن تبلیغ کرده ایم و نام میبد و فرهنگ شهر میبد معرفی شده و اینکه چقدراز زیلوی میبد صحبت شده ، نباید منتظر گردشگر بود تا برای او توضیحاتی از میبد داد بلکه باید خدمات را به شهر و گردشگران ارائه داد .
وی با اشاره به اینکه هر گردشگر با انجام اقدامات ما می تواند راهنمایی کننده گردشگران دیگری به این شهر باشد از شرکت شهرستان میبد برای اولین بار در یازدهمین نمایشگاه بین المللی گردشگری و صنایع دستی که در مرداد ماه امسال در اصفهان برگزار می شود خبر داد.
شهرداری میبد افزود : ان شاءالله نشستی با حضور فعالان حوزه گردشگری و نیز صنایع دستی برای هماهنگی شرکت در یازدهمین نمایشگاه بین المللی گردشگری و صنایع دستی برگزار می شود و ما باید بتوانیم شهر میبد آن گونه که شایسته و در شان آن است در عرصه های بین المللی معرفی کنیم همچنین با استفاده از پتانسیل های شهرستان میبد و ارائه خدمات تداعی کننده آرامش در ذهن گردشگران با بردن نام میبد باشیم
آداب و رسوم مردم میبد در ماه مبارک رمضان
دیدن ماه قبل از شروع ماه رمضان برای روزه گرفتن
فعال فرهنگی اجتماعی شهرستان میبد نیز در این مراسم با برشمردن آداب و رسوم مردم میبد در ماه رمضان گفت : در میبد نیز مانند دیگر مناطق ایران به پیشواز ماه رمضان رفتن و دیدن ماه برای گرفتن روزه مرسوم بوده و در قدیم هر کس با رفتن به بالاترین نقطه منزل ماه را می دید و یا به صورت دسته جمعی بر بالای پشت بام مسجد و یا مناره آن می رفتند و هر کس ماه را می دید با انگشت به دیگران نشان می داد و به دنبال آن نوید آمدن ماه رمضان برای روزه گرفتن را به همدیگر می دادند.
اعلام وقت سحر در ماه مبارک رمضان
محمد رضا جانب اللهی ابزار های هشداردهنده برای اعلام سحر در ماه مبارک رمضان را مناجات خوانی در مسجد ها به ویژه در مساجد جامع که به عهده موذن مسجد بود ، طبل زدن ، شیپور زنی ، شلیک گلوله منطقه ندوشن که معروف است مرسوم بوده و شلیک اول حکم اعلام سحر و شلیک دوم موقع نزدیک شده اذان صبح را اعلام می کرده است و بوم زنی که از طریق دیوار مشترکی که بین خانه ها بوده با مشت یا لگد زدن به آن همدیگر را بیدار می کردند را ذکر کرد.
خواندن نماز جماعت در مساجد
وی افزود : خواندن نماز جماعت نیز در سه وعده صبح ظهر و مغرب در مساجد به ویژه در مساجد جامع برگزار می شد اما همه مساجد در طول سال امام جماعت نداشتند و تنها برای ماه رمضان اهالی یک محل امام جماعت را به محله خود دعوت می کردند و وی در این یک ماه در خانه یکی از اهالی که تقبل می کرد میهمان بود.
جزءخوانی قرآن کریم
فعال فرهنگی هنری میبد به جزءخوانی قرآن مجید در ماه مبارک رمضان در منازل با حضور بانوان که الان نیز مرسوم است اشاره کرد و گفت : در طول ماه یک یا دو نفر از بانوان در جمع قرآن می خواند اما در روز سی ام رمضان همه بانوان که محل نشستن آنها در طول ماه مشخص است تک تک یک سوره از قرآن را می خوانند و اگر کسی سوره قل هو الله به نامش بیفتد بشارت سالی نیکو برای او دارد و به یمن آن به افراد در جلسه شیرینی می دهد.
وی تصریح کرد : البته سوره هایی دیگر از قرآن مانند ناس ، فلق ، اقراء و سوره بقره نیز به نام هر کس می افتد برایش خوش یمن بود.
جانب اللهی به سیب یوسف هم اشاره کرد که در موقع خواندن سوره یوسف هر کس سیبی در دست می گرفت و در موقع خواندن سوره یوسف هر بار نام یوسف برده می شد به سیب فوت می کردند و این سیب را به زن حامله ای در فامیل می دادند تا با خوردن آن فرزندش موقع دنیا آمدن چاله ای روی گونه های صورت خود داشته باشد.
وی وقف های ماه مبارک رمضان را مانند تهیه آش ، مویز ، خرید یک قطعه زمین برای خرید خرما و مویز تا موقع افطار افراد صلوات و قرآن برای روح اموات بخوانند و… را نیز یادآور شد.
غذاهای ماه مبارک رمضان
فعال فرهنگی هنری میبد غذای های ماه مبارک رمضان را بنا به وسع خانواده نان و پنیر و پیاز ، مخلوطی از کوبیده نان خشک های کهنه و پنیر و پیاز به صورت گلوله ، شولی ، آش ، خرما ، و آبگوشت که مرسوم بود هر شب سحر می خوردند را عنوان کرد.
دیگر آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در میبد
وی همچنین کمک به نیازمندان که بیشتر به افراد می گفتند برود فلان چیز به حساب آنها بخرد، رفتن به سر کار بعد از نماز صبح ، رفتن در آب انبار و دراز کشیدن بر روی پله های آن موقع برگشتن از سر کار، سحری خوردن در مساجد در شب های احیای ماه مبارک رمضان ، شیر دادن به مردم شب های احیا در مساجد ، خواندن شعرهای مخصوص شب های قدر ، برپایی رسم پاتوق زنی شب بیست و هفتم که بچه های کوچک چادری بر سر می انداختند و با کاسه یا ظرفی که در دست داشتند به در خانه ها می رفتند و بر در خانه او می زدند تا همسایه به آنها شیرینی دهد که البته بعضی اوقات با شیطنت صاحبخانه سطلی از آب بر روی آنها پاشیده می شد را از آداب ماه مبارک رمضان از قدیم الایام در میبد برشمرد.
جانب اللهی به حنا بندان ، رقصیدن بانوان بر سر سه کوچه در شب بیست و هفتم که شب فوت ابن ملجم هست ، کیسه دوزی بین دو نماز با یک تکه پارچه برای حاجت روایی در آخرین جمعه ماه رمضان که با اتمام دوخت کیسه چند سکه در آن می انداختند و به خانه می بردند و به سوی قبله در خانه آویزان می کردند که اگر حاجتشان در آن سال روا می شد سکه ای دیگر به آن اضافه می کردند و به نیازمندن می دادند ، برگزاری عروسی و خواستگاری بعد از بیست و هفتم ماه رمضان به دنبال عروس پیدا کردن ها در مراسمی که در طول ماه برگزارشده بود ، راه نداشتن داماد سرخانه ها در ماه رمضان در منزل پدر زن ، دیدن ماه در آخر ماه رمضان برای اعلام عید فطراز دیگر آداب و رسوم میبدی ها در ماه مبارک رمضان اشاره کرد که بعضی از آنها تا به حال نیز مرسوم است .
در این مراسم زارع فعال گردشگری مذهبی نیز توضیحاتی در ارتباط با فعالیت های گردشگری مذهبی در میبد داد.
این همایش با همکاری یکی از انجمن های فرهنگی میبد به نام هفت خشت میبد برگزار شد.
آخرین دیدگاه‌ها