شهردار میبد در این نشست با خواندن و شرح اشعار مثنوی گفت: مولوی در جای جای مثنوی به شهرهای بزرگ نظیر بخارا که از آن به عنوان شهری بزرگ نام می برد ، اشاره کرده است و در کنار آن از روستاها به عنوان محیطی کوچک نام می برد.
علیرضا نقوی افزود: درحکایت های مثنوی که در کتب دیگر فارسی نظیر سفرنامه آمده است بارها از شهر و شهرنشینی و شهر های آرمانی و فاضله به گونه ای عرفانی و نفسانی یاد شده است.
وی تصریح کرد: اگر امروز هم از دید مولوی به شهر نگاه کنیم شهرهای امروزی ازآن شهری که در ذهن و اندیشه انسان مدار مولانا است فاصله زیادی گرفته است ، البته منظور از شهر مفهوم عام آن است و باید امیدوار بود که بتوان امروز نیز به مدینه فاضله و شهر آرمانی که رعایت مسائل شهرنشینی و نیز آرمان های دین اسلام در آن می شود ، دست یابیم.
در این نشست همچنین مانند نشست های قبلی بخش هایی دیگر از مثنوی معنوی شرح داده شد.
به گفته مدرس دانشگاه در بیست و دومین نشست مثنوی خوانی ، جکایت های مثنوی به نوعی شرح حال انسان ها است ، هر داستان و قصه ای درمثنوی رویکرد انسان ها در زندگی را در لا به لای اشعار خود بیان می کند و قصه و حکایت ها چنان به هم پیوسته است که با خواندن آن ها می بینیم که پایان هر داستانی شروع قصه ای دیگر متصل است و هر قصه ای نیز در خود چندین قصه دارد و همه آنها قصه عشق به معشوق هستی است.
