ساعد باقری با ابراز نگرانی برای وضعیت دانشکده‌های ادبیات، از نقش تاثیرگذار قیصر امین‌پور در حوزه شعر سخن گفت.
ایسنا : ساعد باقری با ابراز نگرانی برای وضعیت دانشکده‌های ادبیات، از نقش تاثیرگذار قیصر امین‌پور در حوزه شعر سخن گفت.
این شاعر در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: بنده با حضوری که در برنامه‌های دفاع از پایان‌نامه‌ها داشته‌ام گاهی احساس کرده‌ام که اگر فکر و توجهی نشود ممکن است رفته‌رفته استادانی که بتوانند اصل یا بدل بودن یک متن را هم تشخیص بدهند، نداشته باشیم و سطح کارشناسی‌ها نزول کند.
او افزود: برای مثال، در برنامه بزرگی که برای بزرگداشت سعدی برگزار شده بود مقالاتی را می‌دیدم که ۸۰ درصدشان در مجلات قدیمی بهار، ارمغان، دانشکده، سخن، یغما و… چاپ شده بود و این سؤال برایم مطرح شد که چگونه یک استاد برجسته و نامی روزگار ما می‌تواند به خودش اجازه دهد که مقاله شخص دیگری را با کمی تغییر و جابه‌جایی به نام خودش در یک کنگره بزرگ بخواند و هیچ‌کس هم نفهمد و چیزی نگوید.
باقری در ادامه تاکید کرد: در رابطه با مباحث فنی که کم به آن‌ها پرداخته شده است خواندن کتاب پایان‌نامه قیصر امین‌پور با عنوان “سنت و نوآوری در شعر معاصر” را برای کسانی که بخواهند جریان و جهان‌بینی نیما را بشناسند و نگاه نیما را تنها به کوتاه و بلند شدن وزن تقلیل ندهند، توصیه می‌کنم؛ این کتاب می‌تواند نقش معرفتی مهمی را در ادبیات و شعر معاصر ایفا کند.
او همچنین گفت: متأسفانه بیماری، قیصر امین‌پور را از ما گرفت و نمی‌گویم صحنه خالی است اما واقعاً پر کردن جای خالی کسی مثل قیصر امین‌پور اگر محال نباشد، بسیار دشوار است. با این‌حال بنده امیدوارم راه و روش، منش و نگاه قیصر همچنان باقی بماند چراکه نسل‌های بعدی این چراغ راه را پیش روی خود دارند.
این شاعر با اشاره به این‌که مشکل امروز شعر ما بحران مخاطب نیست و این شعر است که باید راه خود را به سمت مخاطب باز کند و ارتقای سلیقه مخاطب مسئله‌ای است که ممکن است به‌تنهایی از عهده هر شاعری برنیاید، اضافه کرد: در زمانی که همه از بحران مخاطب حرف می‌زدند و کتاب‌ها فروش نمی‌رفتند، شاهد بودیم که آثار قیصر امین‌پور به چاپ هشتم و نهم می‌رسید و با استقبال فراوانی روبه‌رو می‌شد. قیصر علاوه بر تأیید و تحسین خواص، گستره اقبال عوام را نیز داشت.
باقری تصریح کرد: نکته دیگر، شخصیت دانشگاهی قیصر امین‌پور است. واقعیت این است که هرچه می‌گذرد ما از پیشینیانمان دورتر می‌شویم و از سیر مقاله‌های ادبی که در این دوره می‌خوانیم این بیم برمی‌آید که چنین ذوق و نفس‌هایی رو به خاموشی رود.
او خاطرنشان کرد: افراد بسیاری هستند که با وجود دانش فراوان ذوق ندارند و قیصر از چهره‌هایی بود که علاوه بر آشنایی با روش استادان پیشین و سخت‌کوشی‌شان، هم صاحب دانش و هم ذوق بود و ورود اشخاصی مثل قیصر امین‌پور که خوشه‌چین بزرگانی همچون دکتر شفیعی کدکنی بود به دانشگاه و توأمان شدن دانش، فضل و آگاهی با ذوق توانست این امید را تداوم دهد. قیصر تنها در شاعری خلاصه نمی‌شود.
