شب یلدا ، طولانی ترین شب سال
شب یلدا از زمان های دور تا به حال ، یکی از رسوم جذاب و پابرجای کشور عزیز ما ایران بوده است در این شب افراد فامیل دور هم جمع می شوند و تا پاسی از شب با خوردن تنقلات و خوراکی های محصوص مثل : انار ، هندوانه ، آجیل و… به هم نشینی با هم می پردازند .
اما آیا این رسم همچون قدیم به روال آن زمان هم چنان پا بر جا مانده است ؟ یا اینکه هر کس برای خود شب یلدایی جدا دارد .
اینترنت ، ماهواره ، شبکه های اجتماعی ،تلگرام و…. دیگر وقتی برای هم نشینی ها و هم صحبتی های قدیم باقی نگذاشته و هرکس را به گونه ای به خود مشغول کرده اند .ما شاید خود را گول بزنیم که این امر واقعیت ندارد ، اما اگر دقت کنیم می بینیم خانه مادر بزرگ و پدر بزرگ و و چمع شدن فامیل در آنجا کمرنگ شده ، مادر بزرگ ها و پدر بزرگ ها این روزها چشم به در به انتظار نشسته که شاید یکی از در خانه وارد شود .
وقتی هم به اصطلاح بچه ها و نوه هایشان را در کنار خود می بینند دیگر آن جمع ،جمع قدیمی نیست . هر کسی می خواهد زمان بگذرد و به دنبال کار خویش رود ، هیچ کس حوصله دیگری را ندارد ، یا سرشان توی موبایل است و دنبال دیدن تصاویر و فیلمهای مورد علاقه شان یا در حال گفت و گو پیرامون مد ، دکوراسیون ، مسافرت و…..
هیچ کدام به خود نهیب نمی زند که آخه آیا این پیرمرد و پیرزن هم حرفی برای گفتن دارند یا نه ؟ آیا گوش شنوایی در این جمع هست یا نه ؟
افسوس و صد افسوس که دیگر خبری از کرسی خانه مادر بزرگ نیست که همه گرد تا گرد آن بنشینند و با خوردن انار یاقوتی و هندوانه و آجیل از خاطرات و دل خوشی های خود بگویند. نقل و نبات و شیرینی و چای قند پهلو در مجلس دست به دست بگردانند و به هم تعارف کنند . کوچکتر ها گوش به قصه بزرگ تر بسپارند و به تجربه خویش بیفزایند.
شب یلدا در راه است ، بیاییم با هم این شب را ماندگارترین شب سال کنیم و با نشاندن لبخند مهربانی به آغوش گرم مادر بزرگ ها و پدر بزرگ ها پناه بریم و بر دستشان به خاطر زحماتی که برای ما کشیده اند ،بوسه نهیم.
